معرفی ماهی اوراتوس

اوراتوس :

نام علمی : Melanochromis auratus

نام معمولی : اوراتوس
Auratus , Golden mbuna

خانواده: سیکلیده Cichlidae  

 منشاء : دریاچه مالاوی(آفریقا)

 اسیدیته اب : 7 تا 9  

 سختی آب : 10 تا 15 ( حد بالا 25)

  دمای مطلوب :22 تا 28 درجه سانتیگراد

  تغذیه : همه چیز خوار

  اندازه تانك : حداقل 140 لیتر

خلق و خو : بسیار مهاجم

  اندازه بالغین : 12سانتیمتر

  منطقه جاگیری ( زیستی ) در تانك : تمام مناطق

  طول عمر: 9  سال

  تشخیص جنسیت : نرها بزرگتر بوده و رنگ تیره بیشتری دارند و بر روی باله مخرجی لكه های زرد تخم نشانی دارند

 تولید مثل  : دهان پروری توسط ماهی ماده انجام میشود .

نکته: درباره ماهی اوراتوس باید بگم این ماهی بسیار وحشی ، تندخو و بسیار بسیار گازگیر می باشد، به شکلی که حتی ماهی هایی با جثه 10 برابر خود را هم از پای در خواهد آورد. این ماهی همواره از پشت به ماهی های دیگر حمله ور میشودو هیچ ماهی را یارای مقابله با این ماهی نیست.

توصیه : توصیه من به کسانی که می خواهند از این ماهی زیبا در آکواریومشان استفاده کنند این است که به هیچ عنوان این ماهی را با سیکلیده های آمریکایی و یا دیگر خانواده های ماهیهای آکواریومی نگهداری نکنید و همواره از ماهیان خانواده سیکلیده های آفریقایی همچون ماکرو، فرانتوزا، زندانی، جوئل فیش، سیچلاید زرافه ای(ونوستوس یا کالینگو) و سیچلاید مارمالاد (کالکو) در کنار این ماهی استفاده کنید.

تکثیر ماهی اوراتوس:

در كوچكی هم جنس نر و هم ماده ، راه راه های زرد و مشكی در پهلوهایشان دارند. با بزرگ شدن این ماهی ، رنگ جنس نر آبی شده ولی ماده همان زرد می ماند. جنس نر این ماهی قلمرو طلب و مهاجم بوده. اندازه هر دو جنس به 10 سانتی متر خواهد رسید. دمای 22 تا 26 درجه مناسب خواهد بود.  درجه pH از 7.5 تا 8 را ترجیح داده.

 شرایط محیطی مناسب اوراتوس:

آكواریومی كه برای این ماهی در نظر گرفته می شود ، ویژگی های دریاچه مالاوی (آكواریوم آفریقایی) را داشته باشد و باید پر از صخره باشد ، چون این سیچلایدها برای تولید مثل قلمرویی را در میان سنگ ها و صخره ها انتخاب كرده و در آن جا ماده تخم ریزی می كند و نر تخم ها را بارور می كند و سپس ماده تخم را در دهان خودش نگه می دارد و حتی زمانی كه بچه ها از تخم ها بیرون می آیند ، باز هم بچه ها را در دهان خود نگه می دارد. بچه ها از دهان آن خارج می شوند ولی باز هم در هنگام خطر بچه ها به داخل دهان ماده پناه می آورند (ماهی دهان پرورشی) بعد از مدتی بچه ها را در بین سنگ ها رها كرده و مراقبت والدینانه تمام می شود.

 منبع http://worldfish.blogfa.com/post/36